- atardi
- middag, namiddag
Papiamento - Hollandsk ordbog. 2008.
atardi
Look at other dictionaries:
Casita Atardi — (Ноорд,Аруба) Категория отеля: Адрес: Malmokweg 1, 0000 Ноорд, Аруба … Каталог отелей
Curaçao — This article is about the island country. For the former colony/territory comprising Curaçao and five other islands, see Curaçao and Dependencies. For the liqueur, see Curaçao (liqueur). Not to be confused with Curacoa or Curassow. Country… … Wikipedia
kurulu — sf. Kurulmuş olan, yerleşmiş, oturmuş Herkes kendini damlara, kurulu cibinliklerin içine atardı. B. Günel Birleşik Sözler kurulu düzen … Çağatay Osmanlı Sözlük
sıcak sıcak — zf. Sıcak olarak Böyle günlerde bir iki somun ekmek getirtir, bunları sıcak sıcak büyük parçalara doğrayarak onlara atardı. A. Ş. Hisar … Çağatay Osmanlı Sözlük
tavla atmak — tavla oynamak Çoğu tedaviden sonra, bir parti de tavla atardı hastaları ile... Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
kesip atmak — 1) uzun uzadıya düşünmeden kesin yargıya varmak Zaman zaman iddiacılığını da bırakamazdı, bu böyledir diye kesip atardı. H. Taner 2) kesin olarak çözmek, bitirmek Mantıki söylenmiş, müdellel söylenmiş, her cihetten işi kesip atmıştı. M. Ş.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəllad — is. <ər.> 1. Ölüm hökmünü icra edən adam. <Xan> cəllad çağırıb əmr elədi ki, Alı kişinin boynunu vursun. «Koroğlu». . . Başım cəllad əlində; Dilim səni haraylar. (Bayatı). 2. məc. Qaniçən, qəddar, mərhəmətsiz adam. <Rəhim:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gurhagur — z. 1. Şiddətlə, gurultu ilə. Mart ayının əvvəlləri olmasına baxmayaraq, dəmir soba gurhagur yanırdı. Ə. Vəl.. 2. Gurultu ilə, bərk səs çıxararaq. Bir para evlərdə uşaqların atası çaxmaqlı tüfəngi doldurub gurhagur ilə güllə atardı. . H. S..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləqəbli — sif. Ləqəbi olan, ləqəb daşıyan; ayamalı. Qonşuda yaşayan Danqılıbəy ləqəbli birisi, nədənsə, yediklərinin artığını həmişə buraya atardı. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
